به نقل از فصلنامه علمی، پژوهشی باروری و ناباروری مشکلات روانشناختی ناشی از
ناباروری می تواند یک عامل کمکی در تشدید مشکل افراد نابارور باشد.
فشارهای روحی و نگرانی حاصل از مشکل بر عملکرد فیزیولوژی بدن اثر مستقیم
گذاشته و در نهایت بر باروری تاثیر منفی می گذارد.
( ادامـــه ی مطلب )
افرادیکه از آرامش خاطر و سلامت روانی برخوردارند و فشارهای روحی کمتری را تجربه
می کنند، احتمال باروری بیشتری دارند.
لقاح خارج رحمی ( (IVF توانسته بر تعدادی از موانع بر سر راه باروری فائق آید و
روزنه های امید بسیاری را برای زوج های نابارور بگشاید اما در مواردی که با شکست
روبرو شود منجر به افسردگی در بیمار می شود.
بررسی ها نشان داده که اختلالات روحی و روانی در زنان ناباروری که با
روش های لقاح خارج رحمی تحت درمان قرار می گیرند، جدی است.
از یک طرف مشکلات روانی باعث کاهش کارآیی جسمی و پاسخ دهی بیمار به
درمان های طبی ناباروری می شود و از طرف دیگر ادامه تداوم ناباروری و
شکست های احتمالی در مراحل درمانی منجربه افزایش مشکلات روانی این
بیماران می گردد.
با توجه به اهیمت موضوع سلامت روان و نقش آن در باروری، محققین پیشنهاد
می کنند که برنامه درمان ناباروری با درمان روحی و روانی همراه باشد.
باروری و تجربه حس مادری در زنان موجب احساس رضایت از خویش می شود و
شادمانی و آستانه تحمل مشکلات را در آنان افزایش می دهد.
ناباروری ضربه روانی شدیدی محسوب می شود که علاوه بر کاهش احساس
ارزشمندی و اعتماد به نفس در زنان موجب بروز تنش در رابطه بین فردی،
اجتماعی و زناشویی می شود.
این مشکل همچنین می تواند منجر به بروز اختلال در سلامت روانی فرد و مشکلات
زناشویی شود و زمینه سازی جدایی زوجین را فراهم کند به همین دلیل درمان توام
ناباروری و روان پزشکی در پیشگیری یا رفع مشکلات موجود بسیار موثر است.
